Zabytki Grudziądza cz. II
fara: pod wezwaniem św. Mikołaja, jest budowlą gotycką, ceglaną o harmonijnym wystroju wnętrza, choć części kościoła powstały w różnych okresach
Kościół p.w. św. Ducha: Wzniesiony w XIII w. przez Zakon Krzyżacki, pierwotnie drewniany, pełnił funkcję szpitala. W 1345 r. spłonął. Na jego miejscu powstał jednonawowy kościół murowany na rzucie wydłużonego prostokąta, o całkowicie zatartych cechach stylowego gotyku. W czasie reformacji dwukrotnie odebrany katolikom i przekazany protestantom (1569-1595, 1608-1624). Od 1624 r. przejęty jako kościół klasztorny przez benedyktynki. Zniszczony w czasie wojen szwedzkich. W latach 1750-1751 założono kolebkowe sklepienie, przebudowano otwory okienne, założono posadzkę kamienną oraz wyposażono go w pięć rzeźbionych i pozłacanych ołtarzy, w tym obraz Zesłania Ducha Św. Między kościołem a przyległym klasztorem benedyktynek zbudowano wieżę z czterema dzwonami. W czasie zaboru zburzono wieżę i rozebrano XVIII-wieczne bramki i figury otaczające kościół. Od 1900 r. ponownie katolicki, użytkowany jako garnizonowy, później filialny parafii Św. Mikołaja. Spalony podczas odwrotu wojsk niemieckich, odbudowany w latach 1956-1959. Zachowany strop kolebkowy o przekroju eliptycznym, XVIII-wieczny murowany chór oraz krucyfiks z II poł. XVIII wieku
pałac Opatek: Zbudowany z klasztorem benedyktynek w 1730 r. Murowany z cegły, otynkowany, piętrowy na wysokich piwnicach, w stylu barokowym. Elewacja frontowa pięcioosiowa z przyziemiem cokołowym. Między oknami nisze muszlowe z rzeźbami ośmiu świętych zakonników i zakonnic benedyktyńskich. Dekoracja stiukowa o motywach roślinnych nad oknami parteru. Zniszczony podczas działań wojennych w 1945 r. Podczas odbudowy (1949-1950) rozebrano skrzydło łączące go z kościołem św. Ducha. Obecnie jest siedzibą muzeum - wystawy stałej "Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu - kolebka kawalerii II Rzeczypospolitej”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz